Eten in een brouwerij
De Bierfabriek is een brouwerij met eten, of een restaurant met een brouwerij erin. Je kunt zelfs zitten aan een tafel met een eigen bierpomp. En het eten is net zo goed als het bier.
Ooit zat hier een verzekeringsbedrijf, in dit grote pand aan ‘de stille kant’ van het Rokin. Het is nu een gebouw voor ‘creatieve ondernemers’ (volgens de website zitten er onder anderen fashionista’s, techies, designhelden en een kunstopleiding). En op de begane grond is De Bierfabriek. Dat is niet zomaar een brouwerij, maar een restaurant waar een brouwerij in is opgenomen. Of een brouwerij met eten.
Midden in de zaak glanst het koper je tegemoet. De rest is wat eenvoudiger: betonnen wanden, industriële lampen, maar wel mooie vloeren en eenvoudig, maar goed meubilair. En de ruimte is gigantisch groot.
Er is een fraaie open keuken, ergens om de hoek een goede bar en overal staan tafeltjes en zelfs lange tafels voor grote gezelschappen. En dan is er nog iets: een aantal tafels heeft in het midden een bierpomp, waar de twee ter plekke gebrouwen biersoorten kunnen worden getapt. Je kunt doortappen zoveel als je wilt (en achteraf wel afrekenen, want er zit een teller op) of vooraf een limiet vaststellen, zodat je niet voor verrassingen komt te staan.
Eerst over dat bier: ze hebben drie soorten, waarvan twee ter plekke worden gebrouwen. De Rosso is een rode ale, robijnrood en een beetje zoet, hoppig, kruidig en fruitig. Dan is er de Nero, waarin wel vijf moutsoorten zijn verwerkt: donker, maar niet zwaar (wel zes procent), met een licht rokerige smaak door de gebrande mout; ze zeggen dat hij wat naar chocolade smaakt en naar geroosterd brood. We drinken hem bij ons hoofdgerecht, en dat gaat buitengewoon goed.
En dan hebben we vooraf nog het Alfa puur bier geprobeerd, een pilssoort die door de eigen brouwmeester voor De Bierfabriek bij Alfa wordt gebrouwen. Dit bier is ongepasteuriseerd en ongefilterd – het kan in het begin dus troebel zijn – maar de smaak is aanmerkelijk voller dan alle pils die u gewend bent. Hij is niet houdbaar en alleen hier te krijgen. Dat zijn dus al drie goede redenen om hier naartoe te gaan.
Het eten is niet uitgebreider dan in een goed eetcafé – misschien zelfs nog wel eenvoudiger. Maar de kwaliteit is, net als die van de bieren, opzienbarend.
We beginnen met de selectie van antipasti: Italiaans van karakter, met buitengewoon goede worst, prosciutto, coppa, gebraden porchetta, parmezaanflinters, olijven en voortreffelijke groenten (pompoen, aubergine, artisjok et cetera), net weer wat anders dan je gewend bent (€8,00). Daarbij komen drie soorten zelfgebakken brood: met olijf, rozemarijn en naturel – ook al zo goed. Dat brood wordt gebakken met gist van de eigen bierproductie, een uitstekend idee (€4,00).
Daarnaast nemen we ook het warme bittergarnituur, met voor elk een geitenkaaskroketje, een jalapeño-kaas kroketje, een biologische bitterbal en een goulashkroketje (€7,00). Beide voorgerechten of borrelhappen, wat je wilt, geven veel waar voor hun geld.
Als een soort tussengerecht bestellen we de Salade Nostrana groot (genoeg voor twee, €9,50) waarin behalve veel groen en rood ook bonen en gebakken spekjes zitten. Je zou er je maaltijd mee kunnen doen.
Maar het hoogtepunt van alles moet wel dat ene grillgerecht zijn dat ze hier serveren. Boerderijkippetje, heet dat prozaïsch. Het blijken biologisch gekweekte Franse piepkuikens te zijn, gebarbecued op een manier die ze in Frankrijk à la crapaudine noemen (als een pad, crapaud , platgemaakt) en in het Engels spatchcock: je haalt de ruggengraat en ribben weg, zodat je hem plat kunt grillen. Deze zijn mals, sappig en goed gekruid ook nog. Erbij vier sausjes: aioli, een peper-tomatensaus (zoiets als de verderop beschreven daqous), chimichurri en tartaarsaus. Erbij nog goede frieten met (helaas) fabrieksmayonaise en rucolasalade. Een heel kipje met uitgebreid toebehoren voor €13,50!
Er is één dessert: de Crema Carsolina (€7,00), een nagerecht uit Triëst van een met zabaglione luchtig gemaakte custard met citroen en vanille, met bladerdeeg en chocolade. Zo weet je waar de kok vandaan komt, want erg bekend is deze heerlijkheid niet. Ten onrechte! Overigens: de initiatiefnemer van deze zaak is ook een Italiaan. Dat scheelt.
Ze serveren nog geen lunch, maar dat zal na dit stukje wel snel veranderen; deze plek is er ideaal voor en ook voor alle soorten groepen en uitjes. Maar alleen al voor het bier is De Bierfabriek de omweg langs de stille kant van het Rokin (of achterom via de Nes) ten volle waard. Of beter nog: een hele reis! Erg goed!