Donderdag 18 maart treffen wij bij het opstaan een witte wereld. Als er maar geen files
staan is de eerste gedachte. De filemeldingen op de radio voor de autorit vanuit Volendam
naar Leerdam zijn positief. Wij vertrekken daarom, zoals al eerder afgesproken, om 06.50
uur vol goede moed richting Leerdam. De sneeuw om ons heen is maagdelijk wit en de rit
verloopt zeer voorspoedig, ondanks de sneeuw. Om 08.40 uur komen wij ruim voor tijd
aan op de afgesproken plaats en worden eerlijk warm ontvangen door de groep lopers van
de 1e etappe Volendam-Leerdam. Wij moeten nog even wachten op de collegalopers uit
Nijkerkerveen, die ons telefonisch vanuit de file melden dat zij met vertraging te maken
hebben door de sneeuw. Na pakweg 20 minuten komen zij aan. Na elkaar te hebben
voorgesteld en het uitwisselen van wat gegevens, nemen wij geplastificeerde tekst uit de
Psalm 86 vers 2 over en gaan gezamenlijk het Lingepad op, weliswaar vanaf een andere
plaats dan gepland, maar dat mag de pret niet drukken.
Wonderschone omgeving
De omgeving, nog enigszins wit van de sneeuw, naast het Lingepad is wonderschoon. Wij,
Bert, Nico, Marjan en Evert zien prachtige doorkijkjes, met zorg en respect voor de
geschiedenis gerenoveerde dijkwoninkjes, veel goed bijgehouden herenhuizen en
fruitboerderijen met fraaie boomgaarden. Zo ook Acquoy de eerste plaats langs de
Lingedijk waar wij langs komen. Een pittoresk dorp met kerk en de scheve toren van
Acquoy. Pikant detail daarbij is dat op het kerkhof rond de toren de echtgenote van een
vroegere predikant begraven ligt, haar meisjesnaam was Pisa, verrassend toch! De
houten top van de toren is afgebrand en niet meer terug geplaatst, jammer toch wel.
Wij trekken verder, maar hier in het zwarte kousen gebied zijn veel kerken te vinden en
weinig locaties waar iets warms genuttigd kan worden. De weinige restauraties die wij
tegenkomen zijn gesloten. Dat leidt er toe dat Bert een passerende bewoner vraagt of er
ergens een geopende kroeg is voor een kop koffie. “Dat treffen jullie niet want de enige
kroeg in de directe omgeving is gesloten”, aldus de bewoner. “Ach”, stelde hij voor, “zal ik
mijn vrouw vragen of er ruimte is voor een kop koffie bij ons binnen”. Aldus geschiedde en
daar zaten wij even later aan een verse bak koffie te luisteren naar een zeer interessante
uiteenzetting over de bouwkunst van de Bosche School, de moderne schilderkunst en het
doen van vrijwilligerswerk, heel boeiend verteld allemaal. Na de mensen heel hartelijk te
hebben bedankt, betaald mocht er niet worden, togen wij verder langs het schitterende
Lingepad op weg naar onze eerste overnachting in Tricht. De verzorging van kamer en
ontbijt was daar prima. Wij genoten na een goede nachtrust – alhoewel Nico, zo zei hij,
enigszins uit in zijn slaap werd gehouden door het geluid van het omzagen van bomen –
de volgende dag van een ontbijt met veel producten van eigen boerderij.
De Maas bereikt
Dag 2
werd de groep met nieuwkomer Dieneke versterkt. De geplande route voerde ons
opnieuw langs het Lingepad en weer waren wij verrukt over de schoonheid van het
landschap en dorpen zoals boven beschreven. Een aanrader voor de wandelaar. Zo
werden wij ook op dag 2 opnieuw verrast in negatieve zin door de weinig aanwezige en
open zijnde koffiegelegenheden, wat ons uiteindelijk er toe bracht een bezoek te brengen
aan Intratuin. Daar was het warm en de koffie was goed. Het weer werd gaandeweg
steeds slechter, kouder en natter. Via de Lingedijk en de Waaldijk kwamen wij tenslotte
koud en enigszins nat aan bij het veerpont over de Waal te Tiel. Afgesproken werd door te
lopen naar Dreumel, waar de groep zich zou splitsen. Bert, Marjan, Dieneke en Nico
zouden teruggaan naar Tiel voor een overnachting thuis en Evert zou de weg vervolgen tot
voorbij het veerpont over de Maas te Lith. Na de groepsopdeling en de warme koffie werd
de weg vervolgd door het met prachtige met herenhuizen en pittoreske dijkhuisjes
bevolkte Dreumel. Na nog enige weinig interessante polderdijken en polderwegen werd
uiteindelijk de veerpont over de Maas bereikt. Na een lange dag nat en koud.
Dag 3: Naar Uden
Op dag 3 werd er door Dieneke, Marjan, Kees, Bert, Bertus en Jeannette vanaf Lith naar
het onderkomen van Evert te Oss gewandeld. Gezamenlijk ging het verder door Oss
richting Uden, de eindplaats van dag 3. Een landschappelijk diverse route en geheel
anders dan het Lingepad. Ook nu verschillende doorkijkjes, fraaie landschappen en mooie
boerderijen met hun verschillende akkers. Maar vooral voerde de route ons langs open
gebieden naar Uden, de eindplaats voor dag 3. Het was een minder koude en droge dag
met heel af toe de zon.
Dag 4: Langs het Peellandpad
Dag 4 voert ons, Bert, Jeannette, Bertus en Evert vanaf Uden langs het Peellandpad naar
het eindpunt van dag 4 te Gemert. Het Peellandpad is heel divers, wij zien heidelandschappen,
bossen met veel oude bomen, boerenbedrijven en megastallen met hun verderfelijke
stank. Ondanks de stank wordt er volop genoten, het weer is goed en er wordt
volop gekletst. Op een tussenstop te Handel is de uitgebreide koffietafel weergaloos, wat
een kwaliteit. Handel, een klein fraai dorpje met een grote kloosterbezetting is waar de
Peellandroute eindigt en wij onze tocht vervolgen via het Pelgrimspad naar Gemert het
eindpunt van dag 4. Het was een prettige wandeldag met goed weer.
Op weg naar Deurne
Dag 5
met Bert, Jeannette en Bertus, Evert is door ziekte afwezig. Gestart werd er in
Handel om het Peellandpad verder te vervolgen. Onder een strak blauwe lucht met toch
nog wel wat koude wind ging het richting eindbestemming Deurne in Brabant. Dit gedeelte
van het pad voerde ons voornamelijk door de bossen van de Peel. Opvallend was de grote
hoeveelheid naaldbossen die in een rechte lijn hier in 1894 zijn aangeplant. Bij Bakel
verlaten wij de Peellandroute en gaan richting Millheeze. Vandaar gaat het naar Deurne
onze eindbestemming voor deze 2e etappe van de estafette. Waar de volgende groep het
estafettestokje zal overnemen.
Dinsdag 19 maart om ongeveer 07.40 uur vindt de overdracht van het document plaats in
een oprecht vrolijke stemming. Na de groep Rob Duin geluk te hebben toegewenst voor
hun deel van de wandel etappetocht, gaan zij met goed weer en opgetogen de uitdaging
aan van de 3e etappe naar Maastricht. Hierbij dank aan de commissie die dit alles
opnieuw weer mogelijk heeft gemaakt.
Met vriendelijk wandelgroet,
Groep Bert van Leeuwen/Nico Out